W analizie kolorystycznej niektóre barwy określamy jako ciepłe, a inne - zimne. Jak je od siebie odróżnić? Czy czerwony zawsze jest ciepły?
Trzy kolory podstawowe to takie, których nie możemy uzyskać po zmieszaniu innych barw ze sobą, czyli żółty, niebieski i czerwony. Łącząc je ze sobą tworzymy kolory pochodne : pomarańczowy, fioletowy, zielony. Barwy, które powstały na bazie żółci i czerwieni nazywamy ciepłymi , a te z domieszką niebieskiego - chłodnymi .
Istotę kolory zgłębił fizyk, Hermann von Helmholtz. Odkrył, że każdy kolor ma trzy cechy, które decydują o tym, jak go widzimy - barwę, nasycenie i odcień. Barwa to podstawowe określenie koloru. Czerwone jest zarówno jabłko, jak i pomidor, chociaż gdy położyły je obok siebie, widzimy wyraźnie, że czerwienie są różne . Nasycenie charakteryzuje intensywność barwy, jej czystość, a odcień to jej jasność lub ciemność (Spróbuj wyobrazić sobie jabłko i pomidora na czarno-białej fotografii. Ten z owoców, który jest ciemniejszy, ma głębszy odcień ).
Zmiana nawet jednej z tych cech powoduje, że widzimy różnicę w kolorze. Potocznie mówiąc o odcieniu danej barwy, mamy na myśli zarówno jej czystość (czy występują domieszki innego koloru, czy jej przybrudzona, zgaszona czy raczej świetlista), jak i to, czy ciemniejsza lub jaśniejsza. Ludzkie oko przeciętnie rozróżnia 100-200 odcieni danej barwy.
Ważne! : W zależności od tego, jakiej barwy dodano do koloru bazowego, np. do czerwieni domieszano odrobinę błękitu, możemy mówić, czy kolor ma chłodny czy ciepły odcień. To istotne w analizie kolorystycznej. Oznacza bowiem, że niezależnie od typu urody możesz nosić wszystkie kolory. Musisz dobrać jedynie odpowiednie do karnacji odcienie.
Szwajcarski kolorysta, Johannes Itten, prowadził badania nad kolorem wraz z grupą swoich studentów. Odkrył, że istnieje "osobisty profil kolorystyczny " - stałe upodobanie do określonych kolorów i ich odcieni, zależne od typu urody i osobowości.
W latach 80. ubiegłego wieku modne stało się opieranie analizy kolorystycznej na barwach typowych dla pór roku. Carol Jackson, autorka książki "Colour me Beautiful" jako pierwsza okresliła 4 profile kolorystyczne : wiosnę, lato, jesień i zimę.
Wiosna i jesień zostały zakwalifikowane jako ciepłe pory roku, a lato i zima - chłodne. Jednak okazało się, że to za mało, by opisać bogactwo karnacji, kolorów oczu i włosów. Obecnie stosuje się także typy mieszane. Najczęściej występują mieszanki zimy z latem i wiosny z jesienią. Osoby o takich cechach powinny odrzucić odcienie skrajne z palety kolorów odpowiednich dla poszczególnych pór roku.
Dlaczego warto zrobić analizę kolorystyczną?
Dzięki niej specjalista (stylista, wizażysta) dobierze zestaw barw i odcieni , które najbardziej pasują do Twojego typu urody. Wskaże, jaki kolor włosów, rodzaj makijażu (i paleta kolorystyczna cieni do powiek, pomadek i podkładu) i ubioru będą najbardziej odpowiednie.
W jaki sposób jest wykonywana?
Do kogo zwrócić się z prośbą o analizę kolorystyczną?
Warto wybrać się do renomowanego studia stylizacji lub umówić z doświadczoną stylistką (wizażystką, doradcą ds. wizerunku, kolorysta). Najlepiej by była to osoba, która została przez kogoś polecona. Wykonanie dobrej analizy wymaga doświadczenia i wprawy. Nie musisz płacić za to, by ktoś zdobywał je na Tobie.
Jak się do niej przygotować?
Przyjdź bez makijażu i w dobrym humorze. Jeśli masz zdjęcia, na których został uwieczniony Twój naturalny kolor włosów, możesz wziąć je ze sobą.
Jak długo trwa?
1,5 - 3 godzin.
Tego rodzaju usługa jest jeszcze stosunkowo mało popularna w Polsce, ale zaczyna zyskiwać na znaczeniu zwłaszcza wśród osób ze świata showbiznesu, polityki i przedsiębiorców.
Źródło: "Być jak gwiazda", książka autorstwa Aleksandry Więcki.
Zobacz też: